لزوم رعایت ادب در گفتار و نوشتار
بنام خدالزوم رعایت ادب در گفتار و نوشتار
-20-1.jpg)
مقالاتی گاها مفید در اینترنت مشاهده میشود که بلحاظ متن و محتوا تقریبا مفیدند اما بدون ملاحظه و منظور داشتن آداب و ادبیات مردمی که ما آنها را مخاطب قرار میدهیم این مقالات را درواقع باید گفت آلوده کرده و حتی انگیزه توزیع ونشر آنها را در بین بسیاری از مردم از آنها میگیرد. بعنوان نمونه مقاله ای در یکی از وبلاگها در خصوص مطالب زناشویی دیده بودم که محتوایی بسیار خوب داشت اما از همان اول با بکار بردن لغات و ادبیاتی خاص جوامع دیگر در عنوان مقاله مشکوک بنظر رسید . من واقعا بدلیل آنکه احساس کردم شاید این خود من باشم که به این موضوع حساس هستم به بالغ بر 14 نفر از همکارانم این مقاله را نشان دادم و از آنها در خصوص همین موضوع نظر خواستم که بلااستثناء همه آنها اظهار داشتند که درج چنین عنوانی بی ادبی است و حاضر نبودند آنرا در محافل و بخصوص در نزد خانواده خویش مطرح نمایند و تعدادی هم گفته بودند که احساس شرم و خجالت به آنها دست خواهد داد. عنوان مقاله چنین بود : { عشق بمثابه زیربنای س.ک.س }
این واژه شاید در بسیاری از جوامه امری عادی در طرح و شنیدن باشد اما در بین ما ایرانیان ( حالا بهر دلیلی ) عادی نیست و بنوعی مبین بی ادبی و بی عفتی در کلام محسوب میشود.
من نمی خواهم بحث مستوفایی را در این خصوص ارائه بدهم . مباحثی از این دست که ما باید بالاخره به جامعه تفهیم بکنیم که بسیاری از حساسیتها بی دلیل است و ... یا باید فهمید که فلان نحو اشکالی دارد و ندارد . خوب یا بد مردم ما به بسیاری از اداب وابسته بوده و حساسیتهایی را هم دارند و یک نویسنده فهیم باید به این خرده فرهنگهایی که نمیتوان آنها را منفی بدانیم و بلکه مبین نزاکت کلامی و اخلاقی آنهاست احترام بگذارد. وگرنه باید قلم را غلاف کند و ننویسد.
تازه واژه های بکار برده دارای چند اشکال هست ( اگر نویسنده قصد کار در بین اهالی قلم را دارد) :
اول آنکه یک واژه غریبه و بیگانه بوده و نه تنها هیچ کمکی به ترویج ادبیات ملی ایرانیان نمیکند بلکه بدلیل بکار بردن این نوشته ها باعث تخریب و تغریب فرهنگ ایرانی هم میشود.
دوم آنکه ؛ میتوان با معادل سازی بجای کلمه های بیگانه و بخصوص غربی یا عربی که متاسفانه بیشتر با زبان پارسی مخلوط شده است , کلمه پارسی را نوشت .
بعد آنکه همانگونه که گفته آمد کلمه دارای بار منفی و زشتی در بین بخش بسیار بزرگی از مردم ایران میباشد.
نتیجه : این مساله باعث آن شد که بطور کوتاه به یک موضوع مهم در ضرورت رعایت فرهنگ و آداب مردم در گفتار و نوشتار اشاره ای داشته باشم. دامنه این بحث بسی گشترده میباشد که نه من وقت آنرا دارم و نه بضاعت و توان علمی و ادبی لازم را .
محمود زارع
www.mzare.ir
